Na tej stronie znajdziesz najciekawsze artykuły o najwartościowszych suplementach i najskuteczniejszych lekach, wpływających na tężyznę fizyczną, estetykę ciała i stan zdrowia osób aktywnych fizycznie

Resweratrol i pterostylben: fontanna młodości i zdrowia

18.06.2014 | Legalne anaboliki, Termogeniki i inne spalacze, W zdrowym ciele... | 0 komentarzy

Autor: Sławomir Ambroziak

Słowa kluczowe: resveratrol, pterostilben, badania naukowe, ochrona zdrowia, procesy starzenia się organizmu. 

Odkrycie przez Takaokę nowej substancji roślinnej nie wzbudziło wielkiego zainteresowania w 1939 roku, w szykującej się do wojny Japonii. Nowoodkrytemu związkowi badacz nasz nadał nazwę resveratrol, co – tłumacząc z łaciny – należałoby odczytać: „alkoholowa rzecz ciemiężycy”, bo końcówka „ol” wskazuje w chemii na alkohol, przedrostek „res” to po łacinie „rzecz”, zaś rośliną, z której wyodrębniono bohatera dzisiejszej opowieści, była ciemiężyca wielkokwiatowa – veratrum grandifolium.

Resweratrol sprzedaje się na zachodzie jak „świeże bułeczki”; świadomość przeciętnego Kowalskiego jest chyba jeszcze zbyt mała. Wprawdzie, w okresie od zakończenia wojny do lat 80., związek ten dość intensywnie badali Japończycy, bo był on głównym składnikiem aktywnym kojo-kon – miejscowej odmiany rdestu ptasiego – tradycyjnego zioła tutejszej medycyny ludowej, to jednak wyniki tych prac nie wyszyły poza obszar Dalekiego Wschodu i w większości nie doczekały się nawet tłumaczenia na język angielski. Głośniej o resweratrolu zaczęło robić się dopiero w latach 80., gdy Siemann i Creasy odkryli go w winogronach i czerwonym winie, i przypisali mu rolę sprawcy tzw. „francuskiego paradoksu” – niskiej zapadalności mieszkańców basenu Morza Śródziemnego na choroby układu krążenia, pomimo wysokiego spożycia tłuszczów zwierzęcych i cholesterolu – składników pokarmowych, znanych ze swych silnych właściwości promiażdżycowych. I chociaż później dowiedziono również skuteczności resweratrolu w zapobieganiu rozwojowi różnego typu nowotworów, to jednak jeszcze nie te właściwości zadecydowały o jego błyskotliwej karierze… „Bum resweratrolowy” nastąpił wkrótce po tym, jak w trakcie prac badawczych ustalono, że związek ten silnie (13-krotnie) aktywuje tzw. „enzymy młodości” – sirtuiny – przedłużające o kilkadziesiąt (nawet o 70) procent czas życia organizmów doświadczalnych i zwierząt laboratoryjnych. Dodatkowo wykazano, że resweratrol sprzyja intensywnemu spalaniu tłuszczu i szybkiej redukcji tkanki tłuszczowej, co powiększyło grono jego fanów o osoby z tendencją do tycia. Do grona konsumentów resweratrolu, obok amatorów długiego, zdrowego i szczupłego życia, błyskawicznie dołączyli sportowcy; kiedy badania udowodniły, że związek ten niezwykle efektywnie wspomaga rozwój tężyzny fizycznej.

Resweratrol występuje nie tylko w winach i winogronach, ale też innych produktach spożywczych: w malinach, śliwkach, pomidorach, jagodach acai i orzeszkach ziemnych. Natomiast podobny do resweratrolu strukturalnie, tyle że silniejszy w działaniu pterostylben znajdziemy również w winogronach i orzeszkach ziemnych, ale w największych ilościach – w czarnych jagodach.
Pterostylben jest wersją molekuły resweratrolu, zmodyfikowanej jedynie nieznacznie przez Matkę Naturę, poprzez zamianę dwóch drobnych podstawników chemicznych. Ta drobna zamiana powoduje jednak, że pterostylben przyswajany jest 4-krotnie lepiej od resweratrolu po podaniu doustnym, przez co działa od niego o wiele skuteczniej. Dlatego do pterostylbenu przylgnęła etykietka „silniejszego resweratrolu”. Niemniej niektórzy autorzy przypominają, że nie wszystkie efekty działania obu tych składników pokarmowych dokładnie się pokrywają, więc pogląd taki nie jest do końca uprawniony.

Wykonano ogromną ilość badań z wykorzystaniem izolowanych komórek, zwierzęcych modeli badawczych i udziałem ochotników, w których uzyskano potwierdzenie niezwykle szerokich właściwości prozdrowotnych reswratrolu i pterostylbenu. Popatrzmy więc: jakich korzyści dla naszego zdrowia możemy oczekiwać, uzupełniając codzienną dietę jednym i/lub drugim suplementem (nazwisko i liczba w nawiasie wskazują nam autora danego badania i datę jego publikacji):

Resweratrol:

– opóźnia procesy starzenia się organizmu (Barger, 2008);
– usprawnia przepływ krwi w naczyniach krwionośnych mózgu (Kennedy, 2010);
– powstrzymuje obumieranie komórek nerwowych mózgu (Wang, 2002);
– zapobiega rozwojowi choroby Alzheimera (Kwon, 2010 i 2011; Porquet, 2012);
– obniża poziom utlenionych frakcji złego cholesterolu LDL (Belguendouz, 1997; Zou, 1999 i 2000);
– obniża ciśnienie krwi (Chiva-Blanch, 2012);
– obniża ryzyko rozwoju chorób serca (de Gaetano, 2002; Wang, 2004; Buryanovskyy, 2004);
– obniża poziom cukru we krwi i zapobiega rozwojowi cukrzycy (Timmers, 2011; Brasnyo, 2011; Minakawa, 2011; Burgess, 2011; Ku, 2012; Zhang, 2012; Marchal, 2012);
– ułatwia redukcję tkanki tłuszczowej (Shi, 2005; Rayalam, 2008; Szkudelska, 2009; Um, 2009; Fischer-Posovszky, 2010; Baile, 2011; Park, 2012; Gliemann, 2013);
– zwiększa siłę mięśni i wpływa korzystnie na konstytucję tkanki mięśniowej (Nogalska, 2008; Momken, 2011; Dolinsky, 2012; Kaminski, 2012; Bennett, 2013; Gliemann, 2013; Montesano, 2013);
– wzmacnia kości i zapobiega rozwojowi osteoporozy (Backesjo, 2009);
– wykazuje aktywność przeciwzapalną (Hougee, 2005; Seidman, 2013);
– zapobiega rozwojowi chorób nowotworowych (Gao, 2002; Sun, 2002; Delmas, 2003 i 2009; Hope, 2008; Bishayee, 2009; Benitez, 2009; Bai, 2010; Howells, 2011; Parekh, 2011; da Costa, 2012).

Pterostylben:

– zwiększa aktywność genów związanych z odtruwaniem organizmu, ochroną przeciwnowotworową, spalaniem tłuszczu i pracą mitochondriów (Pan, 2008);
– powstrzymuje procesy starzenia się mózgu (Joseph, 2008; Chang, 2012);
– zapobiega rozwojowi choroby Alzheimera (Chang, 2012);
– zwiększa odporność układu nerwowego na stres (Carem, 2013);
– powstrzymuje procesy neurodegeneracyjne mózgu (Meng, 2008);
– wykazuje aktywność przeciwlękową (Rahim, 2013);
– obniża poziom frakcji złego LDL, a podnosi poziom frakcji dobrego cholesterolu HDL (Rimando, 2005; Pari, 2006);
– obniża poziom triglicerydów krwi (Pari, 2006)
– obniża poziom cukru we krwi i zapobiega rozwojowi cukrzycy (Manickam, 1997; Rimando, 2005; Pari, 2006);
– obniża ciśnienie krwi (Riche, 2012);
– wykazuje aktywność przeciwzapalną (Hougee, 2005; Perecko, 2008; Sobolev, 2011; Drabicova, 2012; Macickova, 2010 i 2012);
– zapobiega rozwojowi choroby zwyrodnieniowej stawów (Macickova, 2010);
– ułatwia redukcję tkanki tłuszczowej (Riche, 2012);
– hamuje rozpad, przyspiesza regenerację i zwiększa siłę mięśni sportowców (McLeay, 2012);
– hamuje rozwój nowotworów tkanki płucnej (Yang, 2013).

Kończąc, powstrzymam się chyba od własnych uwag i komentarzy… Niech ustalone przez naukę fakty mówią same za siebie: sam oceń, proszę, Drogi Czytelniku – czy warto uzupełniać codzienną dietę resweratrolem i/lub pterostylbenem, czy nie…?!

Facebooktwitterlinkedin