Autor: Sławomir Ambroziak
Słowa kluczowe: pokrzywa indyjska, pochwiatka Forskala, forskolina, testosteron, tkanka tłuszczowa, masa mięśniowa.
Pochwiatka Forskala, nazywana częściej pokrzywą indyjską, jest rośliną przyprawową i leczniczą, znaną pod różnymi synonimami (pathutchur, pashanbhedi, makkadi beru, mangany beru) starożytnym, hinduskim systemom medycznym. W lecznictwie ludowym Azji stosowano ją tradycyjnie jako lekarstwo ziołowe przy nadciśnieniu tętniczym, niewydolności mięśnia sercowego, wypryskach skórnych, kolkach jelitowych, bólach brzucha, astmie oskrzelowej, zapaleniu pęcherza moczowego, bezsenności, drgawkach, osłabieniu i otyłości. Interesujące są, szczególnie dla sportowców i osób aktywnych fizycznie, dwie ostatnie właściwości pochwiatki: wzmacniająca i odchudzająca, zależne głównie od jej najważniejszego składnika aktywnego biologicznie – forskoliny. Zobaczmy więc, co mówią na ten temat badania…
Badmaev podawał w 2000 r. sześciu otyłym, ale poza tym zdrowym ochotnikom 50 mg forskoliny dziennie. Po 8 tygodniach suplementacji odnotował średni, 9-procentowy spadek wagi ciała, prawie 8-procentowy spadek wagi tłuszczu całkowitego i ponad 7-procentowy przyrost masy mięśniowej.
W 2001 r. Asano Tsuguyoshi podawał czternastu otyłym, zdrowym ochotnikom 25 mg forskoliny dziennie przez 12 tygodni. Tu wyniki były słabsze niż poprzednio, ale niższa była też o połowę dawka forskoliny… Waga ciała spadła średnio o 1,2 kg, waga tłuszczu – o ok. 1%, zaś masa mięśniowa wzrosła o 100 g, więc i tak niemało, zważywszy na dawkę suplementu i fakt, że ochotnicy nie trenowali tu przecież siłowo.
W swoim badaniu z 2004 r. Kamath podzielił pięćdziesięciu ochotników na dwie grupy, podając jednej przez 12 tygodni 50 mg forskoliny dziennie, zaś drugiej placebo. Grupa forskoliny uzyskała 3-krotnie wyższy spadek wagi ciała i 9-krotnie wyższy spadek zawartości tłuszczu, aniżeli grupa placebo. Jednocześnie, podczas gdy grupa placebo straciła średnio 200 g tkanki mięśniowej, grupa forskoliny zyskała prawie 2 kg.
Szczególnie ciekawe wnioski wyłaniają się z badania Godarda, z 2005 roku… Ten badacz podawał piętnastu otyłym mężczyznom (wcześniejsze doświadczenia przeprowadzano na kobietach lub grupach mieszanych) przez 12 tygodni 50 mg forskoliny dziennie, a piętnastu innym placebo. Pod koniec badania ogólna waga ciała w grupie forskoliny ulegała jedynie nieznacznemu obniżeniu – średnio o 70 g, podczas gdy w grupie placebo wyraźnemu wzrostowi – o 1.2 kg. W grupie placebo wzrosła też masa tłuszczu (średnio o ok. pół kilograma) i mięśni (o ponad półtora kilograma), natomiast w grupie forskoliny masa tłuszczu spadała niezwykle spektakularnie – średnio o ponad 4.5, a masa mięśniowa równie spektakularnie wzrosła – o ponad 3.7 kg.
Co ciekawe, w badaniu tym przeprowadzono również pomiary poziomu całkowitego i wolnego (aktywniejszego) testosteronu. Jak się okazało, w grupie placebo całkowity testosteron spadł średnio o 0,12 ng, a wolny o 0,51 pg, podczas gdy w grupie forskoliny pierwszy podniósł się o 0,69 ng, a drugi o 0,46 pg. Ostatecznie 3-miesięczna suplementacja forskoliny w dawce 50 mg na dobę doprowadziła średnio do prawie 17-procentowego wzrostu poziomu testosteronu, chociaż – w poszczególnych przypadkach – wzrost ten sięgał nawet dwudziestu kilku procent.
Z przeglądu tych wszystkich badań wydaje się wyłaniać ostatecznie wniosek następujący: forskolina ułatwia redukcję tłuszczu i rozwój mięśni u kobiet i mężczyzn, z tym że w przypadku mężczyzn ten drugi efekt jest zdecydowanie wyraźniejszy, między innymi z uwagi na fakt wzrostu poziomu anabolicznego testosteronu.
