Na tej stronie znajdziesz najciekawsze artykuły o najwartościowszych suplementach i najskuteczniejszych lekach, wpływających na tężyznę fizyczną, estetykę ciała i stan zdrowia osób aktywnych fizycznie

L. reuteri konkuruje z lekiem odchudzającym

25.10.2021 | Termogeniki i inne spalacze

Autor: Sławomir Ambroziak

Słowa kluczowe: otyłość, Lactobacillus reuteri, orlistat, lipaza, wolne kwasy tłuszczowe.

Otyłość klasyfikowana jest w ostatnim czasie jako choroba bilansu energetycznego, charakteryzująca się przewlekłą nierównowagą pomiędzy poborem a wydatkowaniem energii. Otyłość wiąże się, jak powszechnie wiadomo, z podwyższonym ryzykiem rozwoju różnych chorób przewlekłych, w tym nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, chorób układu krążenia, obturacyjnego bezdechu sennego, zwyrodnieniowej choroby stawów oraz nowotworów.

Ponieważ otyłość bardzo rzadko daje się wyleczyć jedynie za pocą manipulacji dietetycznych, a częstotliwość jej występowania od kilkudziesięciu lat dramatycznie wzrasta, na przestrzeni tych lat prowadzone były intensywne badania mające na celu opracowanie skutecznych leków przeciwko otyłości. Ze względu na problemy z bezpieczeństwem leków przeciw otyłości, które działają na ośrodkowy układ nerwowy i hamują apetyty, w ostatnim czasie badane są głównie środki o różnych innych mechanizmach działania.

Przykładowo najnowsze dowody uzyskane z badań naukowych pokazują, że kluczową rolę w regulacji masy ciała odgrywa mikroflora jelitowa, nazywana fachowo mikrobiotą. Otóż eksperymenty z przeszczepami mikrobioty od otyłych lub chudych myszy oraz od otyłych lub chudych ludzi udowodniły, że zmiana składu mikroflory przewodu pokarmowego powoduje różnice w wydajności pozyskiwania kalorii z pożywienia, przyczyniając się ostatecznie do zmiany masy ciała gospodarza. Wyniki te sugerują, że już nawet niewielkie zmiany w wydajności pozyskiwania kalorii z pokarmu obecnego w przewodzie pokarmowym, poprzez przeszczepienie określonego szczepu bakterii jelitowych, mogą prowadzić do znacznej redukcji masy ciała gospodarza. W związku z tym podjęto więc próby identyfikacji specyficznych szczepów bakterii jelitowych, szczególnie skutecznych w walce z otyłością. Przy czym w badaniach wykazano równocześnie, że kilka szczepów bakterii probiotycznych przeciwdziała otyłość i towarzyszącym jej zaburzeniom metabolicznym, bez wyjaśnienia mechanizmów leżących u podstaw takiego ich działania.

Najważniejszym czynnikiem determinującym rozwój otyłość, jak dowiedziono w badaniach, jest nadmiar w diecie kalorii pochodzących z tłuszczów. Jak się okazuje, w przypadku zdecydowanej większości ludzi spożycie kalorii w postaci tłuszczów, które przekracza wydatek kaloryczny nawet już tylko o 1%, może skutkować akumulacją tkanki tłuszczowej i ostatecznie rozwojem otyłości. Dlatego też przykładowo zmniejszenie wchłaniania o 30% kwasów tłuszczowych przez orlistat, oficjalnie zatwierdzony lek do farmakoterapii otyłości, skutkuje znaczną redukcją masy ciała. Orlistat jest bowiem blokerem enzymu lipazy, który trawi tłuszcze w przewodzie pokarmowym do kwasów tłuszczowych, dlatego też pomimo spektakularnego działania przeciwko otyłości, hamowanie aktywności lipazy przez orlistat kumuluje niestrawiony tłuszcz w przewodzie pokarmowym, co generuje skutki uboczne, nie tylko nieprzyjemne, ale jednocześnie nieakceptowalne społecznie.

Niemniej w przeprowadzonym swojego czasu badaniu (Chung, 2015) wykazano, że probiotyczny szczep bakteryjny Lacobacillus reuteri JBD301 posiada zdolność obniżania w jelitach stężenia wolnych kwasów tłuszczowych. Bakterie te wchłaniają i usuwają jelitowe wolne kwasy tłuszczowe, wykorzystując je najprawdopodobniej na własne potrzeby życiowe. W ten sposób zmniejszają ilość wolnych kwasów tłuszczowych dostępnych do wchłonięcia przez organizm gospodarza. Jak wykazano, Lactobacillus reuteri absorbujące wolne kwasy tłuszczowe były w stanie wchłonąć do 10-ciu razy więcej tych cząsteczek, aniżeli inne szczepy probityczne z gatunku Lactobacillus.

W dalej prowadzonych po ustaleniu tych faktów eksperymentach na zwierzętach badacze wykazali, że podawanie szczepu Lactobacillus reuteri absorbującego wolne kwasy tłuszczowe ogranicza ich przyswajanie przez organizm gospodarza, obniżając w konsekwencji masę jego ciała oraz stopień akumulacji tłuszczu trzewnego. Według autorów badania, najbardziej znaczącym odkryciem w tym eksperymencie było to, że stopień zmniejszenia masy ciała przez Lactobacillus reuteri był taki sam, jak u myszy, którym podano farmaceutycznie skuteczną dawkę orlistatu.

Po potwierdzeniu, że stopień utraty wagi pod wpływem Lactobacillus reuteri może być taki sam, jak pod wpływem obecnie zatwierdzonego farmaceutyku, przeprowadzono badanie kliniczne w celu określenia skuteczności odchudzającej tego szczepu u otyłych osób dorosłych. Ochotnikom albo podawano tutaj codziennie przez 12 tyg. kapsułki zawierające Lactobacillus reuteri JBD301, albo sypką śmietankę do kawy jako nieaktywne placebo. Bez żadnych ograniczeń dietetycznych lub dodatkowych ćwiczeń fizycznych, zmiany masy ciała od punktu początkowego do punktu końcowego wyniosły +0.21 kg w grupie Lactobacillus reuteri i +1.45 kg w grupie placebo, co dało 1.24 kg różnicy w ogólnej masie ciała pomiędzy obiema grupami. Nie odnotowano przy tym żadnych efektów niepożądanych, związanych z przyjmowaniem suplementu Lactobacillus reuteri.

Jak zauważają autorzy, w tym badaniu klinicznym różnica masy ciała między grupami otrzymującymi placebo lub szczep Lactobacillus reuteri wynosiła 1.24 kg bez ograniczenia kalorii, co jest znacznie większą różnicą niż w badaniu z użyciem orlistatu, gdzie 0.71 kg stanowiło różnicę masy ciała w porównaniu z placebo po 12 tygodniach jego dodatku do niskokalorycznej diety. Dlatego praca ta pokazuje, że szczepy Lactobacillus reuteri zdolne do aktywnego usuwania jelitowych wolnych kwasów tłuszczowych wykazują tak samo silne działanie przeciwko otyłości, jak najpopularniejszy lek odchudzający, orlistat, zarówno w doświadczeniach na zwierzętach, jak i w badaniach klinicznych z udziałem ochotników. Przy czym Lactobacillus reuteri nie działa na poprzez blokowanie trawienia tłuszczów, tak jak orlistat, który może przez to generować nieuniknione, krępujące skutki uboczne, takie jak niekontrolowane wycieki oleistych stolców.

Facebooktwitterlinkedin