Na tej stronie znajdziesz najciekawsze artykuły o najwartościowszych suplementach i najskuteczniejszych lekach, wpływających na tężyznę fizyczną, estetykę ciała i stan zdrowia osób aktywnych fizycznie

Taksyfolina… i wszystko pamiętasz

10.01.2020 | W zdrowym ciele... | 0 komentarzy

Autor: Sławomir Ambroziak

Słowa kluczowe: taksyfolina, amyloid, angiopatia amyloidowa, choroba Alzheimera, orientacja przestrzenna, pamięć.

Amyloid to nieprawidłowe i szkodliwe białko, którego nadmierna produkcja w organizmie towarzyszy przebiegowi rozmaitych chorób wyniszczających. Określenie amyloid (podobny do skrobi) odnosi się do złogów tego białka przypominających granulki skrobi widoczne w strukturach zapasowych roślin. Chorobami, którym towarzyszy nadmierne wytwarzanie amyloidu, są m.in. gruźlica, kiła, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekłe zapalenie kości, choroba Creutzfeldta-Jakoba, choroba Parkinsona oraz choroba Alzheimera. Duże znaczenie ma tutaj również upływ czasu. Amyloid gromadzi się bowiem z wiekiem wewnątrzkomórkowo, a większe jego konglomeraty są najważniejszymi elementami starczych płytek i splotów neurofibrylarnych, ważnych markerów neuropatologii, takich jak właśnie choroba Alzheimera.

Poważny problem stanowi tu również angiopatia amyloidowa, choroba zaliczana do mikroangiopatii, cechująca się akumulacją amyloidu w ścianie tętniczek, kapilar i naczyń żylnych w ośrodkowym układzie nerwowym. Amyloidopatie stanowią grupę chorób zwyrodnieniowych, do których należy m.in. mózgowa angiopatia amyloidowa, a także choroba Alzheimera. Częstość występowania mózgowej angiopatii amyloidowej oceniana jest na 30-40 przypadków na 100 tys. w całej populacji rocznie, a znacząco wzrasta wraz z wiekiem. Choroba ta występuje w każdym zakątku globu i jest wykrywana w 10-30% przypadków podczas rutynowych autopsji mózgu, ale w ponad 80% przypadków przy autopsjach związanych ze zgonami z powodu choroby Alzheimera.

Mózgowa angiopatia amyloidowa indukuje różne formy zawałów mózgu i krwotoków z uwagi na akumulację amyloidu naczyniowego, powodując przyspieszenie zaburzeń poznawczych, które obecnie uznawane są za nieuleczalne. Białko amyloidu zaburza również integralność naczyń mózgowych, a także funkcje poznawcze, we wczesnym stadium choroby Alzheimera.

Natomiast taksyfolina to flawonoid o silnych właściwościach antyoksydacyjnych i silnym działaniu przeciwzapalnym, który rozkładał amyloid w badaniach poza organizmem, ale którego znaczenie dla walki z amyloidopatiami w warunkach życiowych pozostawało przez długi czas nieznane. Dlatego w relatywnie niedawno przeprowadzonym badaniu (Saito, 2017) naukowcy sprawdzili, czy taksyfolina wykazuje potencjał terapeutyczny w przeciwdziałaniu mózgowej angiopatii amyloidowej. W tym badaniu wykorzystano myszy z mózgową angiopatią amyloidową, wywołaną na drodze manipulacji genetycznej, które albo traktowano nieaktywnym nośnikiem, albo taksyfoliną. Badano funkcje poznawcze i mózgowo-naczyniowe, a także rozpuszczanie i składowanie białek amyloidowych w mózgu. Pamięć przestrzenną gryzoni oceniono za pomocą testu labiryntu wodnego. Mózgowy przepływ krwi mierzono techniką laserową a reaktywność naczyń mózgowych oceniano przez monitorowanie zmian mózgowego przepływu krwi w odpowiedzi na wzrost ciśnienia dwutlenku węgla.

U myszy traktowanych taksyfoliną, w porównaniu z traktowanymi nośnikiem, zaobserwowano znacznie zmniejszenie akumulacji amyloidu w naczyniach mózgowych. Pamięć przestrzenna była poważnie zaburzona u myszy traktowanych nośnikiem, ale jednocześnie znormalizowana u traktowanych taksyfoliną, z wynikiem w teście labiryntu podobnym do zdrowych, niezmodyfikowanych genetycznie myszy typu dzikiego. Ponadto taksyfolina całkowicie przywróciła do normy zmniejszony na skutek przebiegu choroby, mózgowy przepływ krwi i reaktywność naczyń krwionośnych mózgu. Traktowanie taksyfoliną skutkowało skutecznym hamowaniem wytwarzania amyloidu. Ponadto odpowiednie testy wykazały, że mózgi myszy z angiopatią amyloidową, traktowanych taksyfoliną, cechowały się znacznie niższymi zasobami złogów amyloidowych.

Tak więc zdaniem autorów badania, taksyfolina zapobiega gromadzeniu się amyloidu oraz w pełni podtrzymuje funkcje naczyniowe i poznawcze mózgu, wydaje się zatem obiecującym podejściem terapeutycznym przy problemach zdrowotnych, związanych z nadmiernym wytwarzaniem i gromadzeniem się amyloidu.

Wnioski te potwierdziły się również w badaniu opublikowanym rok później, wykonanym z użyciem myszy z chorobą Alzheimera indukowaną poprzez wstrzyknięcie amyloidu bezpośrednio do mózgu (Wang, 2018). W jego wynikach wykazano, że taksyfolina zapobiega śmierci komórek neuronalnych w sposób zależny od dawki. Natomiast w dawce dobowej, odpowiadającej ok. 100 mg po przeliczeniu na ludzi, taksyfolina obniżała w mózgu stężenie indukowanych amyloidem mediatorów stanu zapalnego, zapobiegała deficytom orientacji przestrzennej, poprawiała zdolność rozpoznawania obiektów oraz pamięć związaną z wykonywaniem nowych zadań.

Perspektywa utraty pamięci na starość spędza sen z powiek wielu z nas. By nie zapomnieć więc kiedyś całego swojego życia, pamiętajmy o taksyfolinie już dziś.

Facebooktwitterlinkedin